غَفّاری کاشانی، قاضی احمد (قم ۹۵۳ـ ح ۱۰۱۵ق)
تاریخ نگار، ادیب و شاعر ایرانی. نیاکانش از عراق به قم کوچیدند و پدرش میرمنشی از منشیان دربار طهماسب یکم صفوی بود. در ۱۱ سالگی با پدر، و در رکاب ابراهیم میرزا، برادرزاده طهماسب صفوی اول، به مشهد رفت و بیست سال در آن جا به سر برد. در پادشاهی اسماعیل صفوی دوم مأمور نوشتن کتابی به نام خلاصةالتواریخ در تاریخ عمومی شد. در ۹۸۸ ق، در تبریز با مولانا علی بیگ تبریزی خوشنویس دیدار کرد و در ۱۰۰۷ق، به سبب بدگویی میرصدرالدین محمد بن میرزا شرف جهان قزوینی، شاه عباس بر او خشم گرفت و او را از مقامش برکنار کرد و احمد به قم رفت. از زندگی وی پس از دیدارش با مولانا محمدامین خوشنویس به سال ۱۰۱۵ق، در قزوین آگاهی در دست نیست. از آثارش: مجمع الشعرا (تذکرةالشعرا)؛ جمع الخیار در احوال شعرا که شاید همان مجمع الشعرا باشد؛ منتخب الوزراء؛ گلستان هنر (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ رساله ای در احوال شهر قم؛ خلاصة التواریخ در ۶ جلد که تنها جلد پنجم آن که دربارۀ تاریخ صفویه است به جا مانده است و آن را احسان اشراقی تصحیح کرده و در ۲ مجلد به چاپ رسانده است (تهران، ۱۳۵۹ش).
تاریخ نگار، ادیب و شاعر ایرانی. نیاکانش از عراق به قم کوچیدند و پدرش میرمنشی از منشیان دربار طهماسب یکم صفوی بود. در ۱۱ سالگی با پدر، و در رکاب ابراهیم میرزا، برادرزاده طهماسب صفوی اول، به مشهد رفت و بیست سال در آن جا به سر برد. در پادشاهی اسماعیل صفوی دوم مأمور نوشتن کتابی به نام خلاصةالتواریخ در تاریخ عمومی شد. در ۹۸۸ ق، در تبریز با مولانا علی بیگ تبریزی خوشنویس دیدار کرد و در ۱۰۰۷ق، به سبب بدگویی میرصدرالدین محمد بن میرزا شرف جهان قزوینی، شاه عباس بر او خشم گرفت و او را از مقامش برکنار کرد و احمد به قم رفت. از زندگی وی پس از دیدارش با مولانا محمدامین خوشنویس به سال ۱۰۱۵ق، در قزوین آگاهی در دست نیست. از آثارش: مجمع الشعرا (تذکرةالشعرا)؛ جمع الخیار در احوال شعرا که شاید همان مجمع الشعرا باشد؛ منتخب الوزراء؛ گلستان هنر (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ رساله ای در احوال شهر قم؛ خلاصة التواریخ در ۶ جلد که تنها جلد پنجم آن که دربارۀ تاریخ صفویه است به جا مانده است و آن را احسان اشراقی تصحیح کرده و در ۲ مجلد به چاپ رسانده است (تهران، ۱۳۵۹ش).