غطف

لغت نامه دهخدا

غطف. [ غ َطَ ] ( ع اِمص ) درازی پلک و دوتاشدگی آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) دراز شدن موی پلک و خم شدن آن. ( از اقرب الموارد ). || افزونی موی ابرو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بسیاری موی ابرو و چشمان. وطف. ( اقرب الموارد ). || فراخی زیست. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سعة العیش. ( اقرب الموارد ). فراخی عیش.

پیشنهاد کاربران

بپرس