غضیره

لغت نامه دهخدا

( غضیرة ) غضیرة. [ غ َ رَ ] ( ع ص ) زمین پاکیزه نیکوخاک. ( منتهی الارب ). در اقرب الموارد غضیر آمده و قول صاحب منتهی الارب ظاهراً به اعتبار ارض ( ارض غضیرة ) است.

پیشنهاد کاربران

بپرس