غضره

لغت نامه دهخدا

( غضرة ) غضرة. [ غ َ رَ ] ( ع اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || اسم مرّت از غَضر. ( اقرب الموارد ). رجوع به غَضر شود.

غضرة. [ غ َ ض ِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث غَضِر. دابّة غضرةالناصیة؛ ستور فرخنده فال. ( منتهی الارب ). دابة مبارکة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس