غشواء. [ غ َش ْ ] ( ع ص ) مؤنث اغشی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || بز که سپیدی روی وی را بپوشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آن گوسفند که روی او سفید بود. ( مهذب الاسماء ). || اسب ماده سپیدسر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). غشواء. از خیل و جز آن ، آن است که سفیدی روی او را بپوشد یا اینکه فقط سرش سفید باشد و آن مؤنث اغشی است. ( اقرب الموارد ). || اسپی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).
