خود غرض زین آب جان اولیاست
کو غسول تیرگیهای شماست.
مولوی ( مثنوی ).
|| خطمی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( تذکره داود ضریر انطاکی ). || هرچه بدان دست و جز آن بشویند. ( منتهی الارب ) هرچه بدان دست بشویند. ( مهذب الاسماء ). هرچه بدان دست شویند مانند اشنان و جز آن ، و غَسّول نیز گویند. ( از اقرب الموارد ). غسول را غِسل نیز گویند و آن به خطمی و اشنان اطلاق شود و در حجازی به اذخر گویند. ( تذکره ٔداود ضریر انطاکی ). آنچه بدان دست شویند چون آرد نخود و چوبک اشنان و امثال آن. ابوایاس. دست شویه. هر دوا که بدان شست و شو کنند. هر چیزی که بدان سر یا لباس و مانند آنها را بشویند و عامه آن را غاسول گویند. ( از تاج العروس ). ج ، غسولات. || برگ کُنار. || چیزی که بر رو مالند از برای صفای رنگ. ( آنندراج ).غسول. [ غ َس ْ سو ] ( ع اِ ) رجوع به غَسول شود.