غسق اللیل

[ویکی فقه] غَسَقُ اللَّیل، نیمه شب است.
قرآن کریم درباره اوقات نمازهای ظهر ، عصر ، مغرب و عشا می فرماید: «اَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ اِلی غَسَقِ اللَّیلِ؛ نماز را وقت زوال خورشید تا تاریکی شب به پادار».
معنای اختلافی
لغویان و نیز مفسران به تبع اهل لغت در معنای «غَسَقِ اللَّیل» اختلاف کرده اند.تاریکی شب؛ آغاز تاریکی؛ شب ، هنگام زوال شفق ؛ و شدّت تاریکی دیدگاههای مطرح در مفهوم آن است؛ لیکن برحسب روایات متعدد و معتبر، مراد از «غَسَقِ اللَّیل» در آیه شریفه، نیمه شب می باشد که آخر وقت نماز عشا است. بر اساس روایات، آیه یاد شده در صدد بیان اوقات نمازهای ظهر، عصر مغرب و عشا است.