[ویکی نور] ابوالقاسم بن محمد بن ابراهیم اندلسی غسانی مشهور به وزیر از اطبای قرن دهم و یازدهم هجری است. وی- چنان که ابوالعباس مقری گفته- در سال نهصد و پنجاه و پنج قمری در فارس دیده به جهان گشوده است.
وی تحصیل و آموزش را در زادگاهش آغاز کرد و از محضر پدرش دانش پزشکی را آموخت. البته اطلاعی از زندگی پدر او و نیز جایگاه علمی اش نداریم، ولی چنان که از کتاب «حدیقة الازهار» بر می آید، پدرش پزشکی چیره دست بود، چرا که ابوالقاسم در گیاه شناسی، گاه به سخنان او استناد می کند.
از اساتید دیگر او در زمینه طب اطلاعی نداریم، اما از اساتید او در علوم دیگر می توان به این افراد اشاره کرد:
از زندگی و سیره علمی او گزارش چندانی در تاریخ ثبت و ضبط نشده است. تنها کسی که به گزارش احوالات وی پرداخته، ابوالعباس مقری است که وی هم با ذکر نکات مختصری در مورد وی و خانواده اش مطلب را به پایان رسانده است.
منابع تاریخی سخنی از سال فوت او گزارش نکرده اند، تنها همین قدر می دانیم که وی هنگام تألیف کتاب «روضة الآس»- یعنی سال 1012ق- زنده بوده است چرا که ابوالعباس مقری، زندگی وی را در بخش زندگان ذکر کرده است.
البته استاد محمد منونی تاریخ وفات او را سال 1019ق دانسته و منبع این نظر را کتاب «الاتقان والاحکام فی شرح تحفة الحکام» تألیف محمّد بن احمد میاره بیان نموده است. بسیاری از معاصرین نیز از جمله دکتر محمد حجی و خیرالدین زرکلی همین نظر را پذیرفته اند.
وی تحصیل و آموزش را در زادگاهش آغاز کرد و از محضر پدرش دانش پزشکی را آموخت. البته اطلاعی از زندگی پدر او و نیز جایگاه علمی اش نداریم، ولی چنان که از کتاب «حدیقة الازهار» بر می آید، پدرش پزشکی چیره دست بود، چرا که ابوالقاسم در گیاه شناسی، گاه به سخنان او استناد می کند.
از اساتید دیگر او در زمینه طب اطلاعی نداریم، اما از اساتید او در علوم دیگر می توان به این افراد اشاره کرد:
از زندگی و سیره علمی او گزارش چندانی در تاریخ ثبت و ضبط نشده است. تنها کسی که به گزارش احوالات وی پرداخته، ابوالعباس مقری است که وی هم با ذکر نکات مختصری در مورد وی و خانواده اش مطلب را به پایان رسانده است.
منابع تاریخی سخنی از سال فوت او گزارش نکرده اند، تنها همین قدر می دانیم که وی هنگام تألیف کتاب «روضة الآس»- یعنی سال 1012ق- زنده بوده است چرا که ابوالعباس مقری، زندگی وی را در بخش زندگان ذکر کرده است.
البته استاد محمد منونی تاریخ وفات او را سال 1019ق دانسته و منبع این نظر را کتاب «الاتقان والاحکام فی شرح تحفة الحکام» تألیف محمّد بن احمد میاره بیان نموده است. بسیاری از معاصرین نیز از جمله دکتر محمد حجی و خیرالدین زرکلی همین نظر را پذیرفته اند.
wikinoor: غسانی،_ابوالقاسم_بن_محمد