غزوین. [ غ َزْ ] ( اِخ ) نام شهری در ایران میان تهران و گیلان. قزوین با قاف معرب آن است ، و شاید در اصل کزوین بوده و با غین و قاف مبدل آن است. ( از فرهنگ نظام ). اصل کلمه قزوین را کژوین و کشوین گفته اند و در لاروس کبیر کزبین و کزوین آمده است و بنا به تحقیقات اخیر اصل آن «کاسپین » است. رجوع به کلمه قزوین شود : چنانچ دو رستاق دستبی که یکی را دستبی ری میخوانند و آن دیگر را دستبی همدان ، و هر دو را موسی بن بغا جمع کرد و هر دو را یک کوره گردانید، و غزوین نام نهاد. ( تاریخ قم ص 57 ).
