غزوه ٔ ابواء

لغت نامه دهخدا

غزوه ابواء. [ غ َزْ وَ ی ِ اَب ْ ] ( اِخ ) یا غزوه ودّان. ودّان کوهی میان مکه و مدینه است و از ابواء شش میل فاصله دارد. رسول خدا در ماه صفر، 11 ماه پس از هجرت به مدینه به قصد کاروان قریش بیرون شد و سعدبن عبادة را جانشین خود قرار داد و به ابواء رسید و بی تصادم بازگشت. و در این غزوه با مخشی بن عمرو رئیس قبیله بنی ضمرة قراردادی نوشت مبنی بر اینکه طرفین با یکدیگر به جنگ نپردازند و بنی ضمرة دشمنان او را به مخالفت وی یاری ندهند و این نخستین جنگی بود که رسول خدا خود در آن شرکت کرد، و لوای رسول خدا سفید بود و حمزه آن را در دست داشت. ( از امتاع الاسماع ص 53 ). رجوع به الطبقات الکبری تألیف ابن سعد چ بیروت 1376هَ.ق. ج 2 ص 8 و تاریخ اسلام تألیف فیاض ص 71 و رجوع به مدخل «ودان » و «ابواء» شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] مختصات: ۲۳°۰۶′۳۳″ شمالی ۳۹°۰۵′۴۰″ شرقی / ۲۳.۱۰۹۲۶° شمالی ۳۹.۰۹۴۳۳° شرقی / 23.10926; 39.09433
غَزوه اَبواء یا وَدّان نخستین غزوه پیامبر(ص) بود که در صفر سال دوم هجری روی داد. هدف این غزوه مقابله با اقدامات تهدیدآمیز قبیله ضمره بود. قبیله ضمره با آگاهی از حضور پیامبر در منطقه تقاضای صلح کردند و پیامبر نیز در بین راه و در منزلگاه ابواء با آنان پیمان صلح بست.
اَبْواء نام روستای بزرگی در نزدیک ودّان میان راه مکه و مدینه قرار دارد. آمنه بنت وهب مادر گرامی پیامبر(ص) در این مکان دفن شده است.
wikishia: غزوه_ابواء

پیشنهاد کاربران

بپرس