غزل طراز

لغت نامه دهخدا

غزل طراز. [ غ َ زَ طَ ] ( نف مرکب ) شاعر. ( آنندراج ) ( مجموعه مترادفات ص 219 ).

( صفت ) شاعر غزل گوی .

( ~ . طَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) غزل - گوی .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید