( غزاوة ) غزاوة. [ غ َ وَ ] ( ع مص ) جنگ کردن با دشمن. در پی جنگ و غارت دشمن گردیدن. ( منتهی الارب ). حرکت کردن برای جنگ با دشمنان و غارت کردن دیار ایشان. غَزْو. غَزَوان. ( اقرب الموارد ).
