غزاز

لغت نامه دهخدا

غزاز. [ غ ُزْ زا ] ( ع ص ، اِ ) احسان و نیکی کنندگان با خویش و فرزند و همسایه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). البررة بالقرابات و الاولاد و الجیران. ( اقرب الموارد ). قیاساً میتواند جمع غازّ باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس