غریفابیلوس

لغت نامه دهخدا

غریفابیلوس. [ غ ِ ] ( اِخ ) تعریب گریوا پلوس . صاحب الحلل السندسیة ( ج 2 ص 218 ) گوید: پس از آنکه فرنگیها کتلونیه ( کاتالونْی ) را به تصرف آوردند در آنجا نه کنت بودند که از پیروان امپراتور به شمار می آمدند. به سال 872 م. یکی از ایشان «غریفابیلوس » استقلال یافت و به همین سبب او را بینانگذار استقلال کتلونیه میدانند. وی بلاد دیگری را نیز تحت تصرف داشت ، و به سال 902 م. درگذشت و در دیر ریپول که خود آن را ساخته بود دفن گردید. هنگام حکومت فرزندانش منصوربن ابی عامر به برشلونه ( بارسلون ) حمله کرد و بر آن استیلا یافت ( 985 ) اما بوریل ثانی بی درنگ آنجا را پس گرفت. وی در واقعه عقبةالبقر نیز غالب شد ( 1010 هَ. ق. ).

پیشنهاد کاربران

بپرس