غریرن

لغت نامه دهخدا

غریرن. [ غ َ ری رَ ] ( اِ ) گل و لای سیاه که در بن حوضهاو تالابها و ته جویها می باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). غریزن. غریژنگ. غریفج. غریفژ. ( برهان قاطع ). لوش ،در تداول محلی گناباد خراسان. ظاهراً مصحف غریزن است. رجوع به غریزن و حاشیه برهان قاطع چ معین شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس