غریبین

لغت نامه دهخدا

غریبین.[ غ َ ب َ ] ( ع اِ ) تثنیه غریب ، در حال نصب و جر. غریب القرآن و غریب الحدیث. رجوع به همین ترکیبات شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس