غریب کش

لغت نامه دهخدا

غریب کش. [ غ َ ک ُ ] ( نف مرکب ) آنکه غریبان و بینوایان را آزار و اذیت کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه غریبان را آزار و اذیت کند .

فرهنگ عمید

۱. ویژگی آن که غریبان را آزار و اذیت می کند.
۲. (صفت ) ویژگی گردنه یا جاده ای که برای رانندگان ناآشنا خطر ناک است.

پیشنهاد کاربران

بپرس