( غریب آمدن ) غریب آمدن. [ غ َ م َ دَ ] ( مص مرکب )شگفت آمدن. عجیب به نظر آمدن. شگفت جلوه گر شدن. غریب نمودن. استغراب. ( تاج المصادر بیهقی ) : غریب نآیدش از من غریو گر شب و روز بناله رعد غریوانم و به صورت غرو.
کسائی.
نه آن میوه ای کو غریب آیدت کزو تا توانی نصیب آیدت.
نظامی.
رجوع به غریب نمودن شود.
فرهنگ فارسی
( غریب آمدن ) ( مصدر ) شگفت آمدن عجیب جلوه کردن استغراب .
فرهنگ معین
( غریب آمدن ) ( ~ . مَ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) عجیب به نظر آمدن .