غرچگی. [ غ َ چ َ / چ ِ ] ( حامص ) احمقی و نادانی. غَرچه بودن : پذیرفت سامش ز بی بچگی ز نادانی و پیری و غرچگی.فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 6 ص 1667 ).
۱. نادانی، کودنی.۲. ناتوانی مرد در بچه دار شدن، غرچه بودن: پذیرفت سامش ز بی بچگی / ز نادانی و ریوی و غرچگی (فردوسی: ۵/۳۴۵ ).