غرویدن

لغت نامه دهخدا

غرویدن. [ غ ُرْ دَ ] ( مص ) شور و بانگ کردن. ( آنندراج ). || ظاهر شدن و دیده شدن. ( فرهنگ شعوری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس