غرونبه

لغت نامه دهخدا

غرونبه. [ غ ُ روم ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ صوت ) به معنی غروبه است که غرنبه و شور و غوغا و بانگ و خروش باشد.( برهان قاطع ). فریاد و شور و مشغله و بانگ و خروش. ( آنندراج ). غرنبه. ( جهانگیری ). رجوع به غرنبه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس