غرون. [ غ َرْ رو ] ( اِخ ) نام مردی. ( منتهی الارب ). غرون موصلی از ابی یعلی و ابواسحاق ابراهیم بن لاجین الاغری حدیث کند، از ابرقوهی سماع کرد و حافظبن حجر و دیگران از وی سماع کنند، و اسانیدی که از او به ما رسیده عالی است. ( از تاج العروس ).
