غرور داشتن. [غ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) نخوت داشتن. متکبر و خودبین و خودپرست بودن. مغرور بودن. ( ناظم الاطباء ) : زاهد غرور داشت سلامت نبرد راه رند از ره نیاز به دارالسلام رفت.حافظ.
