غروتنج

لغت نامه دهخدا

غروتنج. [ غ ُ ت َ ] ( ص ) مبتلا به فتق. دبه خایه. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ شعوری ). مصحف غرفنج ( غر + فنج ) است. رجوع به غرفنج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس