غره گردیدن

لغت نامه دهخدا

غره گردیدن. [ غ ِرْ / غ َرْ رَ / رِ گ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) فریفته شدن. گول خوردن.غره گشتن. مغرور شدن. رجوع به غره شود :
نگردد به گفتار مستانه غره
کسی کو دل و جان هشیار دارد.
ناصرخسرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس