غره بودن

لغت نامه دهخدا

غره بودن. [ غ ِرْ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) مغ-روربودن. ( آنندراج ). فریفته شدن. گول خوردن. غره شدن. غره گردیدن. غره گشتن. رجوع به غره شود :
آهی مباش غره فسان و فسوس را
هرگز مدان تو زهر گیاه اصل سوس را.
؟ ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مغرور بودن فریفته شدن گول خوردن غره شدن

پیشنهاد کاربران

باد در کله داشتن ، بی ادب بودن، گستاخی کردن ،
تمکین نبودن

بپرس