غرمچ

لغت نامه دهخدا

غرمچ. [ غ َ م ِ ] ( اِ ) سیاه دانه ، و آن را سنیز خوانند. شاعر گفته :
جوی ز خرمن تو به ز کشت خرمن عمر
گدای دانه خال توام نه از غرمچ.
؟ ( جهانگیری ).
شونیز ( سیاه دانه ). ( فرهنگ نظام ). غرمج. رجوع به غرمج شود. || گندم شکافته شده که ریخته شود و از پوست خود جدا گردد. ( از فرهنگ شعوری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس