غرمول

لغت نامه دهخدا

غرمول. [ غ ُ ] ( ع اِ ) نره ، یا نره سطبر نرم فروهشته ختنه ناکرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( تاج العروس ). گفته اند غرمول را در جانوران سم دار گویند. ( از تاج العروس ). || نره اسب. ( دهار ). قضیب اسب. ( مهذب الاسماء ). || نره درازگوش. ( دهار ). نره خر.

پیشنهاد کاربران

بپرس