غرله

لغت نامه دهخدا

( غرلة ) غرلة. [ غ ُ ل َ ] ( ع اِ ) غلاف سر نره غلام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ، غُرَل. ( اقرب الموارد ). آن پوست که هنگام ختنه ببرند. قُلفة. غُلفة. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

غلاف سر نره غلام آن پوست که هنگام ختنه ببرند

پیشنهاد کاربران

بپرس