( غرقاءة ) غرقاءة. [ غ َ ق َ ءَ ] ( ع مص ) بی پوست تنک برآمدن خایه. بی پوست تنک نهادن ماکیان خایه را: غرقأت الدجاجة بیضها؛ یعنی تخم گذاشت و در آن پوست خشک نبود. همزه زاید است زیرا از ماده غرق می باشد. ( از منتهی الارب ).
