غرق چشمه سیماب. [ غ َ ق ِ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از مغرور و فریفته شدن به دنیا و روزگار باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ).
