غرق

[ویکی فقه] غرق، به غوطه ور شدن در آب اطلاق می شود.
از احکام آن در باب های صلات ، زکات ، خمس ، صوم ، صلح ، ارث و دیات سخن گفته اند.
← در باب صوم و صلات
۱. ↑ الروضة البهیة، ج۷، ص۶۷.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۵، ص۵۴۱.
...

[ویکی الکتاب] معنی غَرَقُ: غرق شدن
معنی أُغْرِقُواْ: غرق شدند
معنی یُغْرِقَکُم: که شما را غرق کند
معنی أُتْرِفُواْ: غرق در نعمت شدند
معنی أَغْرَقْنَا: غرق کردیم
معنی مُّغْرَقُونَ: غرق شدگان
معنی مُغْرَقِینَ: غرق شدگان
معنی أُتْرِفْتُمْ: غرق در نعمت شدید
معنی طُّوفَانَ: طوفان (هر حادثهای است که انسان را احاطه کند ، و لیکن بیشتر متعارف شده که در آب بسیار زیاد استعمال شود . و در مجمع البحرین میگوید : این کلمه به معنای سیلی است که زمین را در خود غرق کند ، و اصل آن ، ماده طوف است که به معنای طواف و دور زدن میباشد . )
تکرار در قرآن: ۲۳(بار)
(بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) . تا چون غرق او را دریافت گفت: ایمان آوردم که معبودی نیست جز آن کس که بنی اسرائیل به او ایمان آورده‏اند. . تمام الفاظ این ماده در قرآن مجید به معنی غرق در آب به کار رفته جز در دو آیه زیر: . «غرقاً» بر وزن فلس به معنی شدّت است گویند: «غَرَّقَ وَ اَغْرَقَ فِی الْقَوْسِ» یعنی کمان را به غایت شدت کشید. «غَرْقاً» صفت مصدر محذوف است یعنی:«وَالنَّازِ عاتِ نَزْعاً غَرْقاً» قسم به کشندگان کشیدن شدید معنی آیه در «دبر» دیده می‏شود.

[ویکی فقه] غرق (قرآن). غرق، اسم مصدر از «غَرَق» و در اصل به معناى این است که چیزى کاملًا در احاطه و استیلاى چیز دیگرى قرار گیرد. روشن ترین مصداق آن غرق در آب است، و بدون قرینه حمل بر آن مى شود.
نیایش خالصانه انسان به درگاه خدا، در صورت احساس خطر غرق:۱. قُلْ مَنْ یُنَجِّیکُمْ مِنْ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً لَئِنْ أَنْجانا مِنْ هذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ.
انعام/سوره۶، آیه۶۳.
مصادیق غرق شدگان با توجه به آیات قرآن عبارتند از:۱.پسر نوح
به مقاله غرق پسر نوح (قرآن) رجوع شود.
غرق شدن فرعونیان، نعمت الهی براى بنی اسرائیل:یا بَنِی إِسْرائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ ... وَ إِذْ فَرَقْنا بِکُمُ الْبَحْرَ ... وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ ....
بقره/سوره۲، آیه۴۷.
...