غردل. [ غ َ دِ ] ( ص مرکب ) مردم نامرد و بی جگر و ترسنده و واهمه ناک راگویند و معنی ترکیبی آن قحبه دل است چه غر به معنی قحبه باشد. ( برهان قاطع ). بددل که ضد شجاع است ، زیرا غر به معنی قحبه است. ( آنندراج ). بیدل را غردل گویند زیرا غر به معنی قحبه است. ( فرهنگ رشیدی ) : نیاید کار مردان از شتردل که غردل هم نباشد مرد مقبل.
