غرثی

لغت نامه دهخدا

غرثی. [ غ َ ثا ] ( ع ص ) گرسنه. تأنیث غرثان. ج ، غِراث. ( از منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || غرثی الوشاح ؛ زن باریک میان. ( منتهی الارب ). زن باریک اندام و میان. ( آنندراج ): امراءة غرثی الوشاح ؛ ای دقیقةالخصر لایملأ وشاحها فکانه غرثان. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس