غرتی

لغت نامه دهخدا

غرتی. [غ ِ ] ( ص ) دشنامی است مردان جوان را. جلف و بدکار.

( صفت ) جلف و بد کار .

(غِ ) (ص . ) (عا. ) نک قرتی .

منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
واژه ی غرتی از ریشه ی واژه ی غریدن فارسی هست