غربت گرای

لغت نامه دهخدا

غربت گرای. [ غ ُ ب َ گ َ / گ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه به غربت تمایل کند. غربت گزین :
به یاد حریفان غربت گرای
کز ایشان نبینم یکی را به جای.

نظامی.

( غربت گرا ی ) آنکه به غربت تمایل دارد غربت گزین .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید