غرایب

/qarAyeb/

معنی انگلیسی:

strange things, wonders, freaks

لغت نامه دهخدا

غرایب. [ غ َ ی ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ غریبة. غرائب. رجوع به غرائب و غریبة شود : دیدن عجایب و شنیدن غرایب. ( گلستان سعدی ).

جمع غریبه
( صفت اسم ) جمع غریبه ۱ - دوران ( دورها ) مقابل قرایب . ۲ - چیزهای عجیب و شگفت آور و نادر .

(غَ یِ ) [ ع . غرائب ] (ص . ) جِ غریبه .

= غریبه

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید