غراز
لغت نامه دهخدا
غراز. [ غ ُ ] ( معرب ، اِ ) مأخوذ از گراز فارسی. || ( ص ) با شکوه و بلندمرتبه. || شجاع و باجرأت. || متکبر و بداخم. ( ناظم الاطباء ). در مآخذ دیگر این لغت و معانی آن یافت نشد.
غراز. [ غ َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان از زمخشری ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید