غراب زمین. [ غ ُ ب ِ زَ ]( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شب سیاه و شب تاریک. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) : داد غراب زمین روی به سوی غروب تا نکند ناگهان باز سپهرش شکار.خاقانی.
