غذوی

لغت نامه دهخدا

غذوی. [ غ َ ذَ وی ی ] ( ع اِ ) غدوی ( به دال ) است در همه معانی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). هر آنچه در شکم حوامل باشد یااینکه به گوسفند اختصاص دارد. ابن اعرابی گوید: غذوی ، بهم و هر حیوانی است که تغذیه می شود. و نیز گوید: مردی اعرابی از بلهجیم به من خبر داد که غذوی آن بره یا بزغاله است که از شیر مادرش تغذیه نمی کند بلکه از شیر دیگری یا با چیز دیگر تغذیه می کند. ( از اقرب الموارد ). غَذی . ( اقرب الموارد ). رجوع به غذی شود.

فرهنگ فارسی

غدوی است در همه معانی هر آنچه در شکم حوامل باشد یااینکه بگوسفند اختصاص دارد غذی

پیشنهاد کاربران

بپرس