غدیان. [ غ َدْ ] ( ع ص ) چاشت خوار. ( منتهی الارب ): الغدیان ؛ المتغدی ، یقال : رجل غدیان و امراءة غدیا؛ ای متغدّ و متغدّیة. ( اقرب الموارد ).
