غدیا. [ غ َدْ ] ( ع ص ) مؤنث غَدْیان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). متغدیة. ( اقرب الموارد ). زن چاشتخوار. تاج العروس آرد: غدیا مؤنث غدیان و اصل «یاء« »واو» بوده و به سبب استحسان و زیبائی به «یاء» قلب شده نه به سبب معتل بودن.
