لغت نامه دهخدا
غدارة. [ غ ِ رَ ] ( ع اِ ) صاحب منتهی الارب به معنی گیسوی بافته و غدیره آورده و جمع آن را غدائر ذکر کرده ، و این معنی در دیگر قوامیس عرب دیده نشد.
غدارة. [ غ َدْ دا رَ ] ( ع ص ) مؤنث غدار. ( منتهی الارب ). زن بیوفا و فریبنده. ( ناظم الاطباء ). || سنون غداره ؛ سالهایی که پرباران باشد و سبزه کم روید. ( از اقرب الموارد ).
غداره. [ غ َ رَ / رِ ] ( اِ ) پیکان پهن بزرگ شکاری ، و آن را به اندام بیل سازند. ( برهان ). پیکان بزرگ. ( جهانگیری ). پیکان تیر بزرگ که به ترکیب بیل سازند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). به معنی پیکان نیزه نیز آمده. ( از لسان العجم ). غداره مأخوذ از کتاره ، کتاله است که در سانسکریت کَتارا و در زبان اردو کَتاره و کَتاری است : شش تن مقدم ایشان خویشتن را به کتاره زدند چنانکه خون در آن خانه روان شد... این خبر به امیر رسانیدند گفت این کتاره به کرمان بایست زد . ( حاشیه برهان چ معین ذیل غداره و کتاره ). صاحب لسان العجم گوید: غداره درترکی شمشیری است که به پهلوی اسب می بندند. ( لسان العجم ). ولی ظاهراً همان غداره و کتاره فارسی است که به زبان ترکی راه یافته. قداره. ( حاشیه برهان چ معین ). رجوع به قداره شود. || دبه برنجین. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). || یک نوع سلاح محافظ سر. ( لسان العجم ). از این کلمه ترکیبات غداره بستن ، غداره بندی ، غداره کشیدن نیز به کار برند.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - مونث غدار زن بیوفا ۲ - زن محیل محتاله .
صاحب منتهی الارب بمعنی گیسوی بافته و غدیره آورده و جمع آن را غدائر ذکر کرده و این معنی در دیگر قوامیس عرب دیده نشد
فرهنگ معین
( ~ . )(اِ. )۱ - مأخوذ از «کتارة » هندی ، سلاحی شبیه به شمشیر اما پهن و راست . ۲ - پیکان پهن ، پیکان نیزه .
فرهنگ عمید
=قداره
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید