غجر

لغت نامه دهخدا

غجر. [ غ َ ج َ ] ( اِ ) کولی. قره چی. غربال بند. قرباتی. فالگیر. رجوع به دزی ج 2 شود.

غجر. [ غ َ ج َ ] ( اِخ ) یکی از اقوام ستمکار عرب که در الحولة و نواحی اردن ساکن اند. ( دزی ج 2 ).

فرهنگ معین

(غَ جَ ) [ تر. ] (اِ. ) ۱ - کولی . ۲ - فالگیر.

پیشنهاد کاربران

بپرس