غتوده. [ غ َ دَ ] ( اِخ ) غلام ابرهه که از سرداران جیش حبش بوده ابرهه حیله اندیشید و یکی از غلامان خود را غتوده نام در کمینگاهی نشاند. ( حبیب السیر چ 1 تهران جزو 2 از ج 1 ص 97 ). در چاپ خیام ( ج 1 ص 276 ) غنوده نوشته شده و در چ 1 تهران نیز نسخه بدل غنوده است.
