غتفر

لغت نامه دهخدا

غتفر. [ غ ُ ف َ] ( ص ) به معنی غت است که جاهل و ابله و احمق و نادان باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). گول واحمق. ( فرهنگ رشیدی ). رجوع به غُت و غُتفَره شود.

غتفر. [ غ َ ف َ ] ( ص ) غت. همان غُتفر است. ( از فرهنگ رشیدی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس