غبیطان

لغت نامه دهخدا

غبیطان. [ غ َ ] ( اِخ ) ( مثنی )موضعی است و آن را یومی است ، یا غبیط و غبیطان هر دو یک موضع است. ( منتهی الارب ). رجوع به غبیطالمدرة شود. || یوم الغبیطین. رجوع به غبیطین شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس