غبوط

لغت نامه دهخدا

غبوط. [ غ َ ] ( ع ص ) ناقه ای که تا دست بر پشتش نزنی فربهی از لاغری وی معلوم نشود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

غبوط. [ غ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ غَبط. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس