غبوبه

لغت نامه دهخدا

( غبوبة ) غبوبة. [ غ ُ بو ب َ ] ( ع مص ) شب ماندن طعام. ( تاج العروس ) ( المنجد )، خواه فاسد شودیا نه ، و بعضی به گوشت اختصاص داده اند. ( تاج العروس ). || گندیدن طعام. ( المنجد ). || به آخر رسیدن کار. ( المنجد ). رجوع به غُبوب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس