غبن خوردن

لغت نامه دهخدا

غبن خوردن. [ غ َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) افسوس خوردن. فسوس خوردن. حسرت بردن :
چون فلک با تو نسازد با دگر کس گو مساز
گر خوری غبنی از آن خود خور، آن ِ کس مخور.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) افسوی خوردن حسرت بردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس